I går starta Eldar og mamma eit grunnkurs for ei familie på tre som eg og mamma kjenner i frå før. Eg fekk vere hjelpeinstruktør. Det som gjer dette grunnkurset litt spesielt, er at Andreas på 16 år, ikkje kan bruke beina sine. Men likevel vil han bli med på padlekurs.
Klokka 17.00 starta vi med å prøve båtar. Andreas skulle få bruke Borèal Design Baffin, Anne-Line og Gunnar skulle få bruke Borèal Design Epsilon p100. Vi fekk tilpassa båtane slik dei passa.
Eg veit ikkje heilt kor tid vi la ut på, men det var vel kanskje rundt klokka halv seks, kanskje litt tidlegare. Andreas fekk sette ut på sjøen først. Vi satte kajakken delvis på vatnet, so satte Andreas seg i båten før vi skubba kajakken på sjøen. Det gjekk veldig bra.
Vi begynte med å fokusere på rotasjon i padletaka. Vi padla med stive armar. Etter kvart trengte ikkje rotasjonen å vere i tankane under padling, det blei natulig. Og det er bra! Sveipetak var neste vi øvde på. Vi avslutta dette «kapittelet» med å «snu på femøringen». Det blei delt førsteplass og ein andreplass! Kjempebra! Etter litt padling, tok mamma, Andreas og Anne-Line ei lita pause på land før vi fortsatte.
Vi padla ein del meir inne ved land, og brukte sveipetak for å manøvrere kajakken. Plutselig velta Anne-Line. Ho løyste spruttrekket, og kom seg ut. Det var ikkje slett so kaldt som ho trudde det skulle vere. Ho hadde brukt kanting, sjølv om vi ikkje hadde gått igjennom det enno. Det fall seg natulig å gjere sånn, sa ho. Eg synes det er bra at ho kanta, det er ikkje alle som tør gjere på grunnkurs. Kameratredninga gjekk veldig bra. Vi var straks klare til å padle vidare.
Neste på programmet var bakre styretak. Det klarte alle vledig bra. Då padla vi litt til langs land før vi begynte med kanting. Andreas syntes eg kanta veldig bra. Beinet blir låst i støtta når han kantar, so han klarer å presse motsatt kne opp når han kantar. Veldig bra! Vi padla rundt tjue minutt inne ved land igjen.
Når ein er i gong med kanting, er det litt greit å ta lavt støttetak også. «Whååo! Eg er ein gorilla!» var noko som blei mykje sagt då vi skulle lære vekk støttetak. Det gjekk veldig bra! «Whååo! Eg er ein gorilla!»
Vi tok lav telemarksving. Det blei veldig bra etter litt øving. Det såg tøft ut! Det blei pause. Klokka var allereie ti over ni, og det hadde gått veldig bra! Vi prata litt om sleping. Vi snakka opp på både teknikkurs- og aktivitetsleiarkurs-nivå, men heller meir enn nødvendig enn mindre enn nødvendig.
Etter pausa tok vi sidevegs forflytning før vi padla litt meir. Vi brukte svingteknikkane aktivt under padlinga, og eg fekk til høg telemarksving (slik Eldar gjer det)! Det er veldig kjekt! Vi padla oss under brua, bort til bryggjene som «Kjeldsund-kanoane» brukar å vere. Andreas fekk prøve å stige opp på bryggje i frå kajakk, og ned i kajakk i frå ei bryggje. Han klarte også den høge bryggja. Utruleg bra!
Då vi var tilbake, skulle Andreas få velte litt. Først tok eg og Andreas ei standard kameratredning. Veldig imponert over korleis han løyste oppgåva utan bein! Eigenredning var vi litt spent på. No aka Andreas seg ut i vatnet, so han slapp å tøme kajakken. Det kan vere vanskeleg når ein ikkje kan sparke i frå med beina sine. Mamma kom ut i vatnet for å hjelpe til om det skulle vere vanskeleg. Andreas fekk redninga til heilt på eiga hånd! Han satte seg bakover opp på bakdekk, og snudde beina framover. Han tok deretter beina ned i kajakken før han satte seg heilt ned. Og han gjorde det utan å velte! Er rett og slett imponert!
Er mektig imponert over kor mykje som gjekk! Gler meg til del 2 i dag. Læringskurva mi no for tida er veldig bratt, nettopp på grunn av kurs. Og dette kurset er veldig lærerikt. Klarte også ny kanterekord i dag. Kan kante heilt rundt, men det tel ikkje 😛
Tusen takk for ein lærerik dag!
Dønningen 